Fluitend naar je werk.
Afgelopen week heeft onze vloer een make-over gekregen. Hij was er echt aan toe na 15 jaar intensief gebruik. Maar laat ik niet te veel aandacht voor de vloer hebben, het gaat me veel meer over Rene van der Veen, de vakman die de vloer weer als nieuw heeft gemaakt.
In de twee dagen dat hij bij ons is, is het huis gevuld met gefluit en gezang. Steeds weer de verbazing over het resultaat dat hij zelf creëert. En hij is geen broekje in het vak, het is hem met de paplepel ingegoten. Zo’n 20 jaar geleden heeft hij het bedrijf van zijn vader overgenomen.
Met zo’n 40 jaar ervaring heeft hij toch al heel veel gezien en gedaan, wat vloeren betreft en nog steeds doet hij zijn werk met plezier. Doet hij elke dag dingen waar hij blij van wordt.
Tijdens de lunch hebben we een mooi gesprek, over zijn liefde voor het vak, hoe hij steeds weer kan genieten van het resultaat en dat hij hiermee anderen ook zo mee kan helpen.
Ik vraag hem wat hij nog zou willen doen, zien en beleven. “Wat zou je nog meer willen doen of willen toevoegen aan je leven zodat je over 20 jaar tevreden terug kunt kijken?”
“Dan zou ik, als vrijwilliger, nog meer naar buiten willen gaan, andere mensen meenemen, dingen maken. Bijvoorbeeld een schuurtje maken voor iemand die dat zelf niet kan. Anderen helpen is het mooiste wat er is”
Daar word ik zo blij van. In een wereld waarin we steeds meer en groter willen, in geld, reizen, bezittingen, een wereld waarin ‘gewoon’ niet meer genoeg is, is ‘gewoon’ anderen helpen het mooiste wat je kunt doen. Niet omdat je er geld mee verdient maar gewoon omdat je er nieuwe memorabele momenten mee creëert. Voor jezelf en voor anderen.
En volgens mij is dát wat we allemaal eigenlijk willen. Mooie momenten creëren, samen met anderen. Thuis, met vrienden, op je werk.
Rene doet niets anders, elke keer als hij weer een vloer legt of onderhoud, elke keer als hij met liefde zijn vak uitoefent of er over praat, creëert hij voor zichzelf en voor zijn klanten mooie momenten.
Terwijl ik dit typ, zit ik in de woonkamer aan de eettafel. Achter mij verwarmt de kachel mijn rug. Ja die op de foto. En dan vraag ik me af, hoeveel mensen hebben nog liefde voor hun vak? Hoeveel mensen gaan er eigenlijk fluitend naar het werk en worden blij en gelukkig van de bijdrage die ze leveren?
En hoe is dat voor jou?
Hoeveel werkplezier hebt je?
Welke bijdrage lever je, in je werk, aan de wereld om jou heen?
En…..Welke bijdrage levert jouw werk aan jouw leven (voorbij de zak met geld die je daarbij ontvangt)?
